منابع طبیعی زیر زمینی

آب معدنی نوشیدنی‌ای سالم و طبیعی است که از دل زمین و منابع زیرزمینی استخراج می‌شود. برخلاف آب معمولی شهری که از منابع سطحی مانند رودخانه‌ها و سدها تأمین می‌شود و نیاز به تصفیه دارد، آب معدنی از اعماق زمین و اغلب از چشمه‌های طبیعی یا چاه‌های عمیق به‌دست می‌آید و به‌صورت طبیعی حاوی ترکیبات معدنی مفید است. این ترکیبات شامل عناصری مانند کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم، بی‌کربنات، سولفات و گاهی سیلیس یا فلوراید هستند که می‌توانند نقش مهمی در سلامت بدن ایفا کنند. آب معدنی معمولاً از سه منبع اصلی استخراج می‌شود: 1. چشمه‌های طبیعی: این چشمه‌ها در مناطق کوهستانی یا مناطق خاصی از زمین که فشار داخلی باعث فوران آب به سطح می‌شود، وجود دارند. آب این چشمه‌ها، پس از عبور از لایه‌های سنگی مختلف، به‌صورت طبیعی تصفیه شده و غنی از مواد معدنی می‌شود. بسیاری از برندهای معتبر آب معدنی در دنیا مانند “Evian” و “Perrier” از چنین منابعی استفاده می‌کنند. 2. چاه‌های عمیق: در مناطقی که چشمه‌ای در سطح وجود ندارد، با حفر چاه‌های عمیق به منابع آب زیرزمینی دسترسی پیدا می‌کنند. این آب‌ها معمولاً از سفره‌های آب طبیعی هستند که در عمق زمین جریان دارند و اغلب تحت فشار و بدون آلودگی سطحی‌اند. در ایران، بسیاری از برندهای آب معدنی از این روش استفاده می‌کنند. 3. آب کوهستانی: این نوع آب از ذوب برف و باران در ارتفاعات به‌دست می‌آید که پس از عبور از صخره‌ها و سنگ‌های معدنی، در مخازن طبیعی جمع می‌شود. این آب نیز غنی از مواد معدنی بوده و به‌صورت طبیعی تصفیه می‌شود. در بسیاری از کشورهای اروپایی، آب کوهستانی یکی از منابع اصلی تولید آب معدنی است. در ایران، مناطقی مثل دامنه‌های زاگرس، دماوند، سهند و سبلان، دارای منابع غنی آب معدنی هستند. برندهایی مانند “دماوند”، “ساعت”، “میوا”، “واتا” و “کوهسار” از منابع طبیعی داخلی بهره می‌برند. کیفیت آب معدنی بسته به منبع آن متفاوت است و می‌تواند برای افرادی که دچار کمبود برخی املاح هستند یا به دنبال سبک زندگی سالم‌اند، بسیار مفید باشد. همچنین، به دلیل بسته‌بندی بهداشتی و کنترل کیفیت، آب معدنی گزینه‌ای ایمن در سفرها و مناطق با منابع آلوده است.